Η σίτες είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο προστασίας του εσωτερικού χώρου από την εισβολή εντόμων που είναι ενοχλητικά και αρκετές φορές και επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Πως όμως εφευρέθηκε η πρώτη σίτα και ποιος είχε την λαμπρή ιδέα να υφάνει ένα ύφασμα που να έχει την ιδιότητα να εμποδίζει τα μικρά έντομα να περνάνε αλλά ταυτόχρονα να επιτρέπει την ανανέωση του αέρα;
Πίσω στο 1832 εμφανίστηκε ένα προϊόν με το όνομα “Woven wire for window screens” όπου δημοσιεύτηκε στην American Farmer. To 1836 εμφανίστηκε ως “wire window screens” σε μια διαφήμιση στον αμερικάνικο κατάλογο Boyd’s Blue Book. To 1839 δύο «πλεκτές σίτες» παρουσιάστηκαν σε έκθεση στο Quincy Hall στην Βοστώνη.
Ποιος έκανε την σίτα διάσημη στην μορφή που την γνωρίζουμε σήμερα και την εγκατέστησε στην αγορά ως εμπορικό προϊόν;
Το 1861 ο Gilbert, Bennet & Company κατασκεύαζε κόσκινα για την επεξεργασία τροφίμων. Ένας εργαζόμενος αντιλήφθηκε ότι το ύφασμα που χρησιμοποιούνταν για κόσκινο θα μπορούσε να μετατραπεί και να πωληθεί ως σίτα για την προστασία από έντομα. Το προϊόν έγινε άμεσα εμπορική επιτυχία. Η Gilbert & Benenett συνέβαλε στην ανάπτυξη τις τοπικής οικονομίας σε μεγάλο βαθμό. Η πόλη έδωσε το όνομά τους στο πολιτισμικό της κέντρο.
Το 1868 καταχωρήθηκε η πατέντα για το προϊόν από τον Bayley & McCluskey ως προστατευτικό παράθυρο οροφής για βαγόνια τρένου που επέτρεπε τον αερισμό του βαγονιού εμποδίζοντας όμως την στάχτη, την σκόνη και τις σπίθες από την μηχανή, να εισέλθουν στον χώρο των επιβατών.
Το 1874 η Ε.Τ. Barnum Company στο Detroit, Michigan, διαφήμιζε σίτες που πωλούνταν ανά τετραγωνικό μέτρο. Προφανώς εκείνη την εποχή, σίτες που λειτουργούσαν αποκλειστικά για την προστασία από τα έντομα δεν είχαν πατενταριστεί στις ΗΠΑ. Από το 1900 και έπειτα, αρκετές πατέντες βραβεύτηκαν για συγκεκριμένες καινοτομίες που αναπτύχθηκαν στον σχεδιασμό του προϊόντος.
